Rozdział 2

This house is a circus 

- Skończyliście już? - zapytał ktoś zza moich pleców na kogo skierowały się wszystkie spojrzenia - chyba nie mieliśmy okazji się poznać, jestem Blake - powiedział nonszalancko ukazując szereg śnieżnobiałych zębów.

Mierząc chłopaka od góry do dołu, przygryzłam dolną wargę i uśmiechnęłam się. 

- Rzeczywiście, nie kojarzę cię - odpowiedziałam wzruszając obojętnie ramionami po czym odwróciłam się z powrotem do brata, który patrzył na mnie karcąco. Wzdychając głęboko, przewróciłam oczami i odwróciłam się ponownie - przepraszam, jestem taka niewychowana - powiedziałam poważnie, spoglądając na chłopaka, który opierał się niechlujnie o framugę drzwi - Olya - dodałam wyciągając dłoń ku niemu. 

Szelmowski uśmiech nie schodził z jego twarzy, a jego spojrzenie przenikliwie mnie badało.
- To czysta przyjemność, móc cię poznać - stwierdził ściskając stanowczo moją dłoń i oblizując usta.
- Słyszałam, że masz siostrę, może chciałaby wpaść wieczorem na imprezę? - zaproponowałam, doskonale wiedziałam jak trudno jest się wkręcić tu w jakieś towarzystwo tym bardziej w środku wakacji, gdzie każdy jest pochłonięty dobrą zabawą.
- Myślę, że z chęcią skorzysta z propozycji - odpowiedział, chyba zaskoczony moją ofertą.
- W takim razie do zobaczenia wieczorem - rzuciłam wychodząc z pomieszczenia pełnego mężczyzn i ocierając się ramieniem o stojące w przejściu ciało chłopaka, wróciłam do swojego pokoju, aby się rozpakować.
Nie minęło dużo czasu, kiedy mój telefon oszalał i z każdego możliwego źródła zaczęły płynąć życzenia urodzinowe. Czytając każde z uśmiechem na ustach, przeglądałam zawartość szafy i szukałam czegoś odpowiedniego na dzisiejszy wieczór.
- Tylko sobie nie żartuj i nie mów, że nie kupiłaś nowej sukienki! - usłyszałam oburzony głos, który mógł należeć tylko do jednej osoby Scarlett Eyre, mojej najlepszej przyjaciółki od czasu przeprowadzki do LA.
Rzucając ubrania na łóżko, przytuliłam mocno przyjaciółkę, która nie mogła się ode mnie oderwać przez kilka dobrych minut. Piszcząc wrzeszcząc i się śmiejąc zasiadłyśmy w moje garderobie i przeglądając ubrania na dzisiejszy wieczór, opowiadałam o tym jak to jest być modelką na Nowo Jorksich pokazach mody oraz pozować dla wielkich magazynów modowych, Oczywiście najbardziej to co obchodziło Sky, była płeć męska. Nie było dnia kiedy nie pytałaby mnie o to czy kogoś poznałam. Wiedziałam, że się o mnie martwiła i że koniecznie chciała abym z kimś się związała, ale nie rozumiałam jej spaczenia na tym punkcie. Nie byłam jedyną osiemnastolatką bez chłopaka i żadnego doświadczenia erotycznego na tym świecie. Jednak zdanie mojej najlepszej przyjaciółki jest zdecydowanie inne.
- Zaprosiłam siostrę tego nowego chłopaka na urodziny - powiedziałam, kiedy blondynka przymierzała jedne z moich nowych butów.
- Och Lea to świetna laska! - krzyknęła rozentuzjazmowana klaszcząc nagle w dłonie, co oznaczało, że wpadła na "genialny" pomysł - tak samo jak jej brat - powiedziała, na co jęknęłam w duchu.
- Czyli powiadasz, że jest niezłą laską? - zaśmiałam się choć doskonale wiedziałam, że wkurzę tym przyjaciółkę.
-Ly, mówię poważnie Blake to niezłe ciacho i do tego ...
- Skończ mnie swatać z każdym kto się nawinie - przerwałam jej zła - jak spotkam kogoś wartego uwagi to się z nim umówię.
- Dobra jak sobie chcesz - odpowiedziała urażona - staram się tylko pomóc.
- Wiem i to doceniam - powiedziałam z uśmiechem i przytulając ją mocno - dlatego mam dla Ciebie mały prezent - zaśmiałam się i wyjęłam zza siebie małą różową torebkę, w której znajdował się jej wymarzony zegarek, na którego kupno nie zgadzali się jej rodzice uważając, że wydaje stanowczo za dużo pieniędzy.
- O MÓJ BOŻE - pisnęła zakładając go od razu na rękę - jest genialny - krzyknęła rzucając się na mnie - ale to Ty dzisiaj masz dostawać prezenty - zaśmiała się, na co spiorunowałam ją wzrokiem. Doskonale wiedziała, że nie lubię ich dostawać, zdecydowanie bardziej wolałam je dawać.
Żegnając ze Sky, weszłam do łazienki biorąc porządny prysznic i malując się delikatnie, wcisnęłam się w naszykowaną wcześniej złotą błyszcząca sukienkę, idealnie dopasowaną do mojego ciała. Szukając odpowiednich do niej butów, zaczęłam się stresować po pierwsze dlatego, że nigdzie ich nie było po drugie dlatego, że sądząc po godzinie ludzie zbierali się już w klubie a ja siedziałam jeszcze w pokoju w poszukiwaniu części stroju.
Jak Boga kocham dam sobie rękę uciąć, że dziś je tu stawiałam, mówiłam sama do siebie przekopując każdy skrawek garderoby, nie zwracając uwagi na to, że chodzę na czworaka co wyglądało bynajmniej jakbym była odbiegająca od zdrowych zmysłów.
Zdecydowanie ten dom to istny cyrk wymamrotałam wyjmując buty z pod biurka.